OM-cassatie en cassatie verdachte. 1. Ontvankelijkheid partieel cassatieberoep verdachte. Artikel 429 Sv. 2. Onttrekking aan het verkeer van ‘verlammingsapparaat’ (middel verdachte). 3. Gewoontewitwassen. Afkomstig uit enig misdrijf (middel OM).

Zonder nadere motivering, die ontbreekt, is niet begrijpelijk het oordeel van het hof dat het aan het verkeer onttrokken verklaarde navigatiesysteem van zodanige aard is dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet of het algemeen belang. Het middel klaagt daarover terecht. Nu in casu is voldaan aan de voorwaarden voor verbeurdverklaring van het navigatiesysteem, verklaart de Hoge Raad om doelmatigheidsredenen dat voorwerp verbeurd.

De Hoge Raad herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2013:2001. Het hof heeft ten laste van verdachte bewezenverklaard het voorhanden hebben van een geldbedrag, terwijl hij wist dat dit geldbedrag van misdrijf afkomstig was. Blijkens de bewijsvoering heeft het hof kennelijk aannemelijk geacht dat dit geldbedrag uit eigen misdrijf (hennephandel) afkomstig was. Het hof heeft het bewezenverklaarde feit gekwalificeerd als witwassen. Aangezien uit ’s hofs overwegingen echter niet kan worden afgeleid dat ten aanzien van het gehele in de bewezenverklaring genoemde geldbedrag sprake is van meer dan het enkele voorhanden hebben van dit geld doordat de gedragingen van verdachte ook (kennelijk) gericht zijn geweest op het daadwerkelijk verbergen of verhullen van de criminele herkomst van dat gehele geldbedrag, is dat oordeel ontoereikend gemotiveerd.

De Hoge Raad herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2004:AO6410. De rechtbank heeft bij de strafoplegging tot uitgangspunt genomen dat de ernst van het gepleegde feit beoordeeld dient te worden naar de normen welke gelden in het land waar dat feit is begaan. Aldus heeft de rechtbank hetgeen is vooropgesteld miskend.

De Hoge Raad herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2013:BV9087. Er is voldaan aan de verplichting dat, indien door of namens betrokkene een gevolgtrekking uit het financieel rapport gemotiveerd is betwist, de rechter niet kan volstaan met de vermelding van (het onderdeel) van het financieel rapport als bewijsmiddel waaraan de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel is ontleend, maar zal moeten motiveren op grond waarvan hij die gevolgtrekking aanvaardt. Het oordeel van het hof dat het door betrokkene wederrechtelijk verkregen voordeel moet worden geschat op bedrag X is, mede gelet op hetgeen daaromtrent ter terechtzitting in hoger beroep door de verdediging is aangevoerd, toereikend gemotiveerd. De feiten en omstandigheden waarop dat oordeel is gebaseerd, zijn in de door het hof overgenomen overwegingen van de rechtbank voldoende weergegeven. Gelet op het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep kan worden aangenomen dat de verwijzing naar de stukken van het ontnemingsdossier waaraan die feiten en omstandigheden zijn ontleend voldoende nauwkeurig is.

De Hoge Raad stelt relevante overwegingen m.b.t. toetsingsruimte in cassatie uit ECLI:NL:HR:BD2578, NJ 2008/358 voorop. ’s Hofs oordeel dat er geen aanleiding is om aan het oordeel dat de redelijke termijn in hoger beroep is overschreden enig rechtsgevolg te verbinden, is niet onbegrijpelijk.

De Hoge Raad verklaart verdachte niet ontvankelijk, geen middelen ingediend.

De Hoge Raad herhaalt HR 22 februari 2011, ECLI:NL:HR:2011:BM6159, NJ 2011/356 met betrekking tot het feit dat ook in ontnemingszaken ter terechtzitting met voldoende duidelijkheid dient te worden aangegeven – eventueel bekort door middel van een duidelijke verwijzing naar de inhoud van in het kader van een schriftelijke voorbereiding van de behandeling ter terechtzitting ingediende stukken – welke verweren worden gevoerd en welke onderbouwde standpunten worden ingenomen. Nu het proces verbaal van de terechtzitting in hoger beroep niets inhoudt omtrent de in het middel bedoelde verweren en onderbouwde standpunten moet het ervoor worden gehouden dat die verweren en onderbouwde standpunten niet ter terechtzitting zijn voorgedragen. Aan de vermelding in het bestreden arrest dat het hof kennis heeft genomen van hetgeen door de betrokkene en zijn raadsman naar voren is gebracht, kan niet de betekenis worden toegekend dat het hof ‘vanzelfsprekend tot uitdrukking heeft willen brengen dat de standpunten en verweren die in de schriftelijke voorbereiding zijn gerelateerd als ter terechtzitting voorgedragen zijn beschouwd’. Het middel kan bij gebrek aan feitelijke grondslag niet tot cassatie leiden. De Hoge Raad stelt de AG alsnog in de gelegenheid zich uit te laten over het andere voorgestelde middel.

In aanmerking genomen het door het hof vastgestelde ‘onafgebroken verrichten van opsporingsactiviteiten’ na het tijdstip waarop het strafbare feit waarvan aangifte is gedaan is gepleegd tot het tijdstip waarop de woning van de verdachte is binnengetreden, geeft het oordeel van het hof dat de politieambtenaren de woning van de verdachte zijn binnengetreden ter aanhouding ‘op heeter daad’ niet blijk van een onjuiste uitleg van het begrip ‘ontdekking op heeter daad’ als bedoeld in artikel 55 lid 1 Sv.

De Hoge Raad stelt de AG alsnog in de gelegenheid zich uit te laten over de klacht met betrekking tot de verbeurdverklaring.