Er is geen afschrift van de appèldagvaarding verzonden naar het adres van de verdachte. Evenmin heeft het hof ervan blijk gegeven te hebben onderzocht of er reden was het onderzoek ter terechtzitting te schorsen teneinde de verdachte in de gelegenheid te stellen alsnog bij het onderzoek op de terechtzitting tegenwoordig te zijn. Van een zodanig onderzoek blijkt niet. Dat verzuim leidt tot nietigheid van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep en de naar aanleiding daarvan gegeven uitspraak.

Het hof heeft met juistheid geoordeeld dat de enkele omstandigheid dat iemand zich in strijd met de waarheid voordoet als bonafide verkoper die in staat en voornemens is de bij hem gekochte en aan hem vooruitbetaalde goederen te leveren, niet oplevert het aannemen van een valse hoedanigheid als bedoeld in artikel 326 Sr.

Het middel faalt voor zover het berust op de opvatting dat de rechtbank, niettegenstaande de teruggave van de scooter, het klaagschrift ontvankelijk had moeten achten omdat het klaagschrift mede moet worden opgevat als een beklag in de zin van artikel 116 lid 3 Sv, aangezien die bepaling ziet op een beklag van degene bij wie het voorwerp in beslag is genomen.

Verdachte mist een voldoende rechtens te respecteren belang bij zijn klacht in cassatie dat het in hoger beroep herhaalde getuigenverzoek onbegrijpelijk gemotiveerd is afgewezen.

De door verdachte als verontschuldiging voor de termijnoverschrijding aangevoerde feiten en omstandigheden houden geen verband met het verzuim tijdig hoger beroep in te stellen, zodat zij geen bijzondere omstandigheden in de zin van genoemd arrest kunnen opleveren.

Indien het hof heeft vastgesteld dat aan de opgelegde terugkeerverplichting is voldaan doordat een verdachte daadwerkelijk is teruggekeerd en de verdachte nadien Nederland opnieuw is binnengekomen, behoeft de rechter alvorens een onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen ter zake van artikel 197 Sr zich niet ervan te vergewissen dat voorafgaand aan die eerdere terugkeer alle stappen van de richtlijn zijn doorlopen.

Het middel klaagt terecht over het oordeel van het hof dat de gedragingen van de verdachte niet als belaging in de zin van artikel 285b Sr kunnen worden gekwalificeerd.

Gelet op de door het hof vastgestelde feiten en omstandigheden geeft het oordeel dat de verdachte in de gegeven omstandigheden bewust de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat hij deze politiefunctionaris zou beledigen niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting en is het ook niet onbegrijpelijk.

Nu het middel, dat klaagt over dat het hof een onjuiste of onbegrijpelijke uitleg heeft gegeven aan het delictsbestanddeel ‘belediging’, feitelijke grondslag ontbeert, kan het niet tot cassatie leiden.

Uit de door het hof gebezigde bewijsmiddelen kan niet worden afgeleid dat het in de bewezenverklaring bedoelde geldbedrag onmiddellijk of middellijk afkomstig was uit enig misdrijf.