Welke eisen gelden voor doen van afstand van recht op rechtsbijstand, als niet-aangehouden verdachte die moet worden aangemerkt als kwetsbare verdachte, bij (eerste) politieverhoor kenbaar maakt geen gebruik te willen maken van recht op rechtsbijstand?

Heeft het hof de bewezenverklaring genoeg gemotiveerd en kon deze worden afgeleid uit de bewijsvoering?

Bewijsvoering medeplegen poging doodslag: opzet?

EAB: openbaar ministerie ontvankelijk in vervolging?

Heeft het hof ten onrechte verstek verleend tegen de niet-verschenen verdachte?

Dient het toegewezen bedrag van de vordering van de benadeelde partij en de op grond van de schadevergoedingsmaatregel opgelegde betalingsverplichting vermeerderd worden met de wettelijke rente vanaf de begindatum van de bewezen verklaarde periode?

Bieden de verklaringen van de aangeefster voldoende steun in ander bewijs? En had het hof het vrijspraakverweer van de raadsman moeten opvatten als een expliciet onderbouwd standpunt over de onbetrouwbaarheid van de aangevers verklaringen?

Heeft de rechtbank voldoende gemotiveerd geoordeeld dat niet buiten redelijke twijfel staat dat de klager als eigenaar van de in beslag genomen camper moet worden aangemerkt?

Is het aannemelijk dat de getuige niet binnen de aanvaardbare termijn kan worden gehoord als bedoeld in artikel 288 lid 1 aanhef onder a Sv?

Kon het hof wat betreft de motivering van de bewezenverklaring het vonnis van de rechtbank bevestigen, nu de raadsman in eerste aanleg vrijspraak heeft bepleit? En is de strafmotivering innerlijk tegenstrijdig?