Heeft het hof de grondslag van het ten laste gelegde verlaten door het gewoontewitwassen bewezen te verklaren, terwijl het heeft bewezen verklaard dat de verdachte en zijn mededaders redelijkerwijs moesten vermoeden dat de geldbedragen afkomstig waren uit enig misdrijf?

Bewijsklachten.

Is het cassatieberoep tijdig ingesteld?

Is de termijnoverschrijding voor het instellen van hoger beroep door de verdachte verontschuldigbaar?

Kon het hof de verklaring van de (onvindbare) getuige voor bewijs gebruiken, nu de verdediging de getuige niet heeft kunnen horen en er geen compensatie is voor het ontbreken van de mogelijkheid tot ondervraging?

Waren de opsporingsambtenaren op grond van artikel 23 WED bevoegd de bodemplaat van de kofferbak van de door verdachte bestuurde auto op te tillen?

Was het opzet van de verdachte zowel gericht op het behulpzaam zijn bij het plegen van het delict als op de door de mededaders gepleegde diefstal met geweld?

Vinden de verklaringen van de aangeefsters voldoende steun in ander bewijsmateriaal?

Is het beroep ontvankelijk, nu de cassatieschriftuur per post en niet via het webportaal is ingediend?

Kon het hof aan de vaststelling dat de verdachte misbruik heeft gemaakt van rechtspersonen het rechtsgevolg verbinden dat het handelen en vermogen van de verdachte op één lijn kan worden gesteld met het handelen en vermogen van de rechtspersonen en dat het civielrechtelijk identiteitsverschil tussen de verdachte en de rechtspersonen kan worden weggedacht?