Het kennelijke oordeel van het hof dat het aanspreken van de politieagent met het woord ‘pikkie’ de strekking had deze politieagent in zijn eer en goede naam aan te tasten, geeft in het licht van de omstandigheden waaronder die uitlating is gedaan, zoals daarvan blijkt uit de gebezigde bewijsmiddelen, niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting en is evenmin onbegrijpelijk.

Het oordeel van het hof dat eerst aan de eis van artikel 9 lid 3 aanhef en onder b van het Uitleveringsverdrag is voldaan indien bij de ‘affidavit’, zijnde een ambtsedig verslag van verloop en resultaat van het in deze zaak verrichte strafrechtelijke onderzoek, is gevoegd het ‘bewijsmateriaal waaraan in de affidavit wordt gerefereerd’, vindt geen steun in het Verdrag.

Het oordeel van het hof dat de verdachte zo bewust en nauw met haar medeverdachte heeft samengewerkt dat sprake is van medeplegen van zware mishandeling – in de vorm en met de gevolgen zoals bewezenverklaard – geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting terwijl het evenmin onbegrijpelijk is.

De beslissing van de rechtbank tot ongegrondverklaring van het klaagschrift is niet gebaseerd op de inhoud van de stukken die onder het verschoningsrecht vallen, maar op het eigen oordeel van de rechtbank dat op grond van zeer uitzonderlijke omstandigheden het verschoningsrecht op de stukken waarop het klaagschrift ziet, dient te wijken voor het belang van de waarheidsvinding. Dat oordeel is niet onbegrijpelijk en is toereikend gemotiveerd.

Het hof heeft zijn oordeel met betrekking tot de voorbedachte raad ontoereikend gemotiveerd. Het hof heeft kennelijk geoordeeld dat de gelegenheid voor de verdachte om na te denken over de betekenis en de gevolgen van zijn voorgenomen daad en om zich daarvan rekenschap te geven, zich in het bijzonder voordeed, nadat hij was buitengesloten, ‘gedurende de bevestiging van de vlinderbom en het gesprek met aangever’ (‘langer dan een aantal seconden’). Dit is ontoereikend gemotiveerd.

Het gebruik van de IMSI-catcher om de locatie van de verdachte op te sporen is niet omschreven in artikel 126nd (oud) Sv. Via dit artikel mag slechts het nummer van de verdachte worden getraceerd. Naar tekst en strekking sluit het artikel echter niet uit dat de bevoegdheid ook buiten artikel 126nd (oud) Sv mag worden gebruikt. Deze bevoegdheid mag dan alleen worden ingezet indien een beperkte inbreuk wordt gemaakt op de grondrechten van burgers die niet zeer risicovol is voor de integriteit en beheersbaarheid van de opsporing. Het oordeel van het hof dat de inzet van de IMSI-catcher in de gegeven omstandigheden slechts een zo beperkte inbreuk maakt op de persoonlijke levenssfeer van de verdachte dat voor dat gebruik artikel 2 (oud) Politiewet 1993 (thans artikel 3 Politiewet 2012) een toereikende wettelijke grondslag biedt, geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting.

Het hof heeft kennelijk en niet onbegrijpelijk op grond van het verhandelde ter terechtzitting waaronder de inhoud van de bewijsmiddelen geoordeeld dat het bewezenverklaarde feit met behulp van de bromfiets is begaan.

De Hoge Raad formuleert in deze uitspraak uitgangspunten voor de strafrechtelijke beoordeling van het op grote schaal voorhanden hebben van kinderporno en plaatst voor de praktijk enkele opmerkingen over de wijze van ten laste leggen in zaken als de onderhavige en de wijze waarop bij de straftoemeting rekening kan worden gehouden met het grootschalige karakter van het delict.

Het hof heeft zijn oordeel dat verdachte met voorbedachte raad heeft gehandeld ontoereikend gemotiveerd.

Het fotograferen onder een rok van een winkelende vrouw waarbij haar been wordt geraakt is geen ontuchtige handeling als bedoeld in artikel 246 Sr. Dit is een te ruime en dus onjuiste uitleg van dit artikel.