De Hoge Raad verklaart de betrokkene niet-ontvankelijk in het cassatieberoep, nu niet tijdig door een raadsman een schriftuur houdende middelen van cassatie is ingediend.

Het oordeel van het hof dat verdachte, mede als gevolg van de door hem ingenomen alcoholhoudende drank, aanmerkelijk onvoorzichtig en onoplettend is geweest, waardoor hij de voetgangster niet heeft gezien en in aanrijding met haar is gekomen, en dat sprake is van schuld in de zin van artikel 6 WVW 1994 geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting, terwijl het evenmin onbegrijpelijk is.

Mede gelet op hetgeen namens de verdachte in dit verband is aangevoerd, is de bewezenverklaring niet toereikend gemotiveerd wat betreft het wegnemen met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening.

Gelet op de door het hof als gevoelige plaatsen aangemerkte delen van het lichaam waarop de tatoeages zijn geplaatst en in aanmerking genomen dat de tatoeages zonder medisch ingrijpen blijvend zullen zijn, geeft het oordeel van het hof dat sprake is van zwaar lichamelijk letsel, niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting.

Het middel, dat klaagt dat de bewezenverklaring ontoereikend is gemotiveerd, in het bijzonder wat betreft het opzet op het medeplegen van het na de poging tot diefstal toegepaste geweld, is onterecht voorgesteld. In verband met hetgeen de conclusie van de A-G dienaangaande inhoudt verdient opmerking dat niet alleen de delictsomschrijving, maar in het concrete geval ook de tenlastelegging bepaalt waarop het opzet van de verdachte moet zijn gericht.

Het middel klaagt terecht dat in hoger beroep het voorschrift van artikel 51 Sv niet is nageleefd, doordat is verzuimd een afschrift van de appèldagvaarding aan de raadsman van de verdachte te zenden.

Het hof heeft zijn oordeel ontoereikend gemotiveerd, mede in aanmerking genomen dat het hof kennelijk heeft geoordeeld dat de gelegenheid voor verdachte om na te denken over de betekenis en de gevolgen van zijn voorgenomen daad en om zich daarvan rekenschap te geven, zich in hoger beroep voordeed gedurende het tijdsbestek dat hij de televisie heeft afgekoppeld en weggedragen, hoewel het hof ook heeft vastgesteld dat de steken toegebracht na het wegbrengen van de televisie niet fataal waren.

Gelet op hetgeen door de raadsvrouwe van de belanghebbende is aangevoerd, diende de rechtbank te motiveren waarom zij de ontrekking aan het verkeer van de in beslag genomen auto heeft uitgesproken zonder toepassing te geven aan artikel 33c lid 2 Sr. In zoverre is de bestreden beschikking niet toereikend gemotiveerd.

De rechtbank, die zich niet heeft uitgelaten over de vraag of het belang van strafvordering het voortduren van het beslag vordert, heeft blijkens haar overwegingen haar beslissing ontoereikend gemotiveerd.

Het hof had op grond van de beslissing van de Hoge Raad van 23 oktober 2012, ECLI:NL:HR:2012:BX6764 de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw moeten berechten en afdoen wat betreft het onder 1 tenlastegelegde. Het hof heeft de terugwijzingsopdracht van de Hoge Raad miskend.