Falende klachten ten aanzien van het aanwezigheidsrecht van de verdachte bij een getuigenverhoor en de motivering van de bewezenverklaring van opzetheling.

Artikel 22b lid 2 Sr staat in casu niet in de weg aan de oplegging van een taakstraf.

De bewijsklachten ten aanzien van het medeplegen van het vervoeren van cocaïne en heroïne falen. De bewijsklacht ten aanzien van het medeplegen van het verkopen slaagt wel.

De Terugkeerrichtlijn staat niet aan het opleggen van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf in de weg, nu de verdachte ten tijde van zijn berechting reeds is uitgezet naar Marokko.

Het hof heeft ten onrechte volstaan met een opsomming van de bewijsmiddelen als bedoeld in artikel 359 lid 3 Sv.

Het hof had de onherroepelijk in rechte toegewezen vorderingen van de benadeelde partij op het geschatte voordeelsbedrag in mindering moeten brengen.

Het hof mocht het vonnis van de politierechter bevestigen; geen sprake van niet-naleving van artikel 359 lid 3 Sv, zoals het middel betoogt.

De vordering van de benadeelde partij hoeft niet in mindering gebracht te worden bij de bepaling van het bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel moet worden geschat, nu de vordering van de benadeelde partij ziet op schade die deze heeft geleden als gevolg van het bewezenverklaarde feit waar de ontnemingsvordering niet op steunt.

Het ten onrechte volstaan met een opgave van de bewijsmiddelen behoeft niet tot cassatie te leiden, nu verdachte daarbij onvoldoende belang heeft.

Het oordeel van het hof dat zich een omstandigheid heeft voorgedaan waaruit voortvloeit dat de dag van de terechtzitting verdachte tevoren bekend was, is zonder nadere motivering niet begrijpelijk.