Grondslagverlating. Artikel 312 lid 1 Sr. De opvatting dat ingeval diefstal is voorafgegaan door of vergezeld van geweld als bedoeld in artikel 312 lid 1 Sr geen sprake kan zijn van het oogmerk om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, is gelet op de strekking van deze bepaling om diefstal onder verzwarende omstandigheden strafbaar te stellen onjuist.

Onttrekking minderjarige aan wettig gezag. Artikel 279 Sr. Voor een veroordeling ter zake van artikel 279 Sr is niet vereist dat de bewezenverklaring inhoudt dat degene aan wiens wettelijk gezag wordt onttrokken bij uitsluiting van ieder ander dat gezag uitoefent. ’s Hofs vaststelling dat ten tijde van het tenlastegelegde feit verdachte en X het wettig over de minderjarigen A, B en C gestelde gezag uitoefenden is niet onbegrijpelijk, in aanmerking genomen dat de gebezigde bewijsmiddelen inhouden dat verdachte en X ten tijde van het tenlastegelegde feit gehuwd waren en dat ex artikel 1:251 lid 1 BW ouders gedurende hun huwelijk het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen. Gelet op die vaststelling, is het oordeel dat verdachte, als degene die mede het gezag over de minderjarige kinderen uitoefent, deze kinderen kan onttrekken aan het wettelijk over hen gestelde gezag als bedoeld in artikel 279 Sr door die kinderen zonder toestemming van zijn echtgenote mee te voeren naar het buitenland en te doen verblijven, juist.

Uitkeringsfraude. Artikel 225 Sr. Slagende bewijsklacht opzet. Uit de inhoud van de gebezigde bewijsvoering kan niet zonder meer volgen dat de verdachte opzettelijk in strijd met de waarheid de op de in de bewezenverklaringen genoemde formulieren gestelde vragen met ‘nee’ heeft beantwoord. De bewezenverklaringen zijn dus niet naar de eis der wet met redenen omkleed.

Afwijzing getuigenverzoek. Horen minderjarig kind van aangeefster en verdachte als getuige. Artikel 288 lid 1 onder b Sv. De Hoge Raad herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2010:BI3847, NJ 2010/191 met betrekking tot het feit dat de rechter ex artikel 288 lid 1 onder b Sv van het verhoor van een niet verschenen getuige kan afzien indien het gegronde vermoeden bestaat dat de gezondheid of het welzijn van de getuige door het afleggen van een verklaring ter terechtzitting in gevaar wordt gebracht en het voorkomen van dit gevaar zwaarder weegt dan het belang om de getuige te kunnen ondervragen. In casu gaat het om een zeer jeugdige minderjarige. ’s Hofs oordeel dat gelet op het feit dat de in genoemd artikellid genoemde gronden aanwezig zijn en derhalve het belang van de getuige mag prevaleren boven het recht van de verdachte om de getuige te (doen) ondervragen is niet onbegrijpelijk en behoefde ook geen nadere motivering.

Kinderrechter. Artikel 495 lid 3 Sv. Leeftijd verdachte niet exact vast te stellen. Blijkens de processen-verbaal van de terechtzitting is aldaar noch door verdachte noch door diens raadsman aangevoerd dat ex artikel 495 lid 3 Sv de kinderrechter diende deel te nemen aan het onderzoek ter terechtzitting. Gelet hierop en in aanmerking genomen hetgeen het hof heeft vastgesteld, kan het middel niet slagen.

Noodweer. In aanmerking genomen dat het hof omtrent de situatie en het gedrag van X jegens verdachte onmiddellijk voorafgaand aan het bewezenverklaarde steken met een mes niet meer heeft vastgesteld dan dat X op het moment van de bewezenverklaarde messteek in zijn rug naar verdachte gekeerd stond, is ’s hofs oordeel dat geen sprake is van een ogenblikkelijke wederrechtelijke aanranding door X jegens verdachte, noch van een onmiddellijk dreigend gevaar daarvoor, zonder nadere motivering niet begrijpelijk.

Mondelinge belediging. Artikel 266 Sr. Is het op stotterende wijze praten tegen een persoon die stottert beledigend? Indien het gaat om een belediging die iemand mondeling in zijn tegenwoordigheid is aangedaan, moet een uitlating als beledigend worden beschouwd wanneer zij de strekking heeft die ander aan te randen in zijn eer en goede naam. ’s Hofs oordeel dat de verdachte, die zelf niet stottert, door op stotterende wijze een ander die stottert en als zodanig bekendstaat stotterend aan te spreken met het doel die ander te kwetsen, geeft – in het licht van de omstandigheid dat het aanspreken luid en duidelijk en in aanwezigheid van derden is geschied – niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting en is niet onbegrijpelijk.

Op de gronden vermeld in de conclusie van de A-G heeft het hof het bewezenverklaarde terecht gekwalificeerd als ‘wederspannigheid’ en ‘overtreding van artikel 2:1, tweede lid van de Algemene Plaatselijke Verordening 2010’, doch had het hof ex artikel 62 Sr voor deze feiten twee afzonderlijke straffen moeten opleggen in plaats van één. De Hoge Raad leest de bestreden uitspraak verbeterd, zodat aan het middel de feitelijke grondslag komt te ontvallen.

Uitdrukkelijk onderbouwd standpunt met betrekking tot de betrouwbaarheid van getuigenverklaringen. De Hoge Raad herhaalt toepasselijke overwegingen uit ECLI:NL:HR:2006:AU9130. Beide middelen falen.

Het hoger beroep wordt ingesteld door een verklaring af te leggen door degene die het rechtsmiddel aanwendt of door een door hem daartoe gevolmachtigde, op de griffie van het gerecht door of bij hetwelk de beslissing is gegeven, van welke verklaring ex artikel 451 Sv door de griffier een akte wordt opgemaakt. Mede gelet daarop heeft het hof met juistheid geoordeeld dat de mogelijkheid om door het afleggen van zo een verklaring een rechtsmiddel aan te wenden is gebonden aan de uren waarop de griffie ingevolge het daarop betrekking hebbende reglement geopend is of geopend behoort te zijn. Dat brengt mee dat een per fax verzonden schriftelijke volmacht als bedoeld in artikel 450 Sv aan een griffiemedewerker tot het voor verdachte aanwenden van een rechtsmiddel slechts dan kan worden aangemerkt als binnen de beroepstermijn ingediend, indien deze volmacht ter griffie is begonnen binnen te komen vóór sluiting van de griffie op de laatste dag van deze termijn. De Hoge Raad benadrukt de noodzaak tot het trekken van zo een scherpe en vaste grens en herhaalt relevante overwegingen uit ECLI:NL:HR:2004:AN8587. In aanmerking genomen dat het hof heeft vastgesteld dat de griffie van de rechtbank om 17.00 uur sloot, kan de klacht dat het hof niet 17.06 uur maar 17.00 uur als tijdstip van ontvangst van de volmacht had moeten aanmerken, niet tot cassatie leiden.